نام بیماری: سفیدک داخلی سبزیجات

• ایجاد لکه های اولیه زردرنگ بر روی برگها که در نهایت به بافت قهوه ای مرده تبدیل می شوند.

• تشکیل پوشش پنبه ای سفید تا خاکستری در زیر لکه ها.

• ریزش برگها.

• کوتولگی یا مرگ شاخه های جوان، گلها و میوه ها.

• کوتولگی کلی گیاه.

بیماری سفیدک داخلی سبزیجات در برگهای جوان در حال رشد، لکه های متمایل به زرد دارای اندازه های مختلف در سطح فوقانی ایجاد می کند. با پیشرفت بیماری، این لکه ها بزرگ و زاویه ای شده و توسط رگبرگها محدود می شوند. مرکز آنها نکروزه شده و با هاله زرد رنگ احاطه شوند. معمولاً پس از شب های گرم و مرطوب، یک لایه پنبه ای متراکم، سفید تا خاکستری در زیر این لکه ها ایجاد می شود. این قارچ از گیاه تغذیه کرده و مانع رشد گیاه می شود. میوه ها و سایر قسمت های گیاه نیز می توانند تحت تأثیر این بیماری قرار گیرند. ریزش برگها، کوتاهی یا مرگ شاخه ها، گل ها یا میوه های جوان منجر به توقف رشد و بازده ضعیف گیاه می شود. در بیماری سفیدک دروغی برخلاف سفیدک پودری، پوشش قارچی فقط در زیر برگ ظاهر می شود و رشد آن توسط رگبرگ های اصلی محدود می شود. علاوه بر این، نمی توان پوشش قارچ را به راحتی از بین برد.

علایم بیماری سفیدک داخلی توسط قارچ های گروه Peronosporales ایجاد می شوند و می توانند در مناطق سایه دار با بارندگی های مکرر و دمای گرم (15 تا 23 درجه سانتیگراد) بسیار خسارت زا باشند. این قارچ ها به خوبی با میزبان خود سازگار شده، به نحوی که هر گونه گیاهی توسط یک گونه خاص از این قارچ آلوده می شود. این قارچ ها در بقایای گیاهان یا شاخه های گیاه آلوده، در خاک یا میزبان های دیگر (محصولات زراعی و علف های هرز) زمستان گذرانی می کنند. باد و باران سبب انتشار اسپورهای این قارچ ها می شوند. اسپورها جوانه زده و ساختارهایی تولید می کنند که قادرند از طریق منافذ طبیعی سطح زیرین برگ وارد آن شوند. سپس در آنجا شروع به پخش شدن در بافت های گیاهی کرده و در نهایت یک پوشش کپکی را در خارج بافت گیاه ایجاد می کنند.

محصولات تجاری بیولوژیکی برای مبارزه با این بیماری در دسترس است. در موارد خفیف آلودگی، معمولاً نیاز به کنترل این بیماری نیست تا زمانی که شرایط آب و هوایی برای گسترش آن مطلوب شود. در برخی موارد، استفاده از قارچ کش های آلی بر پایه مس مانند مخلوط بوردو قبل از آلودگی می تواند در جلوگیری از آلودگی گیاهان کمک کند.

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک (در صورت وجود) را همیشه در نظر داشته باشید. اسفناج، ریحان، کاهو و کلم پیچ از قارچ کش های اکسی کلرورمس 35% (کوپراویت)، سیموکسانیل + فاموکسادون 52.5% (اکویشین پرو)، سیازوفامید 40% (رانمن)، سیازوفامید 10% (رانمن)، سیازوفامید 20% (رگنانت)، پروپاموكارب هيدروكلرايد + فلوپيكوليد 68.75% (اينفينيتو)، اکسی کلرورمس + سیموکسانیل 43.95% ( كوپروسيت سی)، نمک های مونو و دی پتاسيم اسيد فسفونيک 53% (فسفیت)، بردو 18% (بردوفیکس، بردوسیف)، بردو 20% (بردوتکس، بردوکسین)، آمتوکترادین + دیمتومورف 52.5% (اوروگو)، ماندی پروپاميد + ديفنوكونازول 50% (کاریال استار)، ديمتومورف + پیراکلواستروبین 18.7% (پیرادیم) می توان بعد از مشاهده اولین علائم استفاده کرد. پیاز برای پیشگیری از بیماری سفیدک داخلی در پیاز می توان بذرها را با قارچکش های کاپتان 50% و تیابندازول 60% (تکتو) ضدعفونی کرد. همچنین در صورت وجود بارندگی و افزایش نسبی رطوبت هوا (بالای 90 درصد) توصیه می شود پیشگیری با محلولپاشی قارچکش های بردو 20% (پولتیگ لیا بردولز) و یا پروپاموکارب هیدروکلراید + فلوپیکولید 68.75% (اینفینیتو) انجام شود. در صورت مشاهده علائم بیماری بر روی پیاز می توان از قارچکش های بردو 20% (پولتیگ لیا بردولز)، پروپاموکارب هیدروکلراید + فلوپیکولید 68.75% (اینفینیتو) و یا سیموکسانیل + فاموکسادون 52.5% (اکویشین پرو) برای کنترل استفاده کرد.