 آبیاری |  برداشت |  نور خورشید |  درجه حرارت |
| متوسط | 55 تا 90 روز | کامل | ℃10 تا ℃28 |
 کشت |  انجام کار |  مقدار pH |  کودهی |
| بذر - نشاء | متوسط | 5.5 تا 7.5 | زیاد |
معرفی
كاهو يكی از مهمترين و قديمی ترين سبزی هاي دنيا است. اين گياه، بومی دريای مديترانه و سيبری است و سابقه كشت و كار آن به قبل از ميلاد مسيح در مصر باستان بر می گردد، با اين وجود تقريبا در تمام نقاط جهان كشت و كار می شود. كاهو دارای ويتامين های A ،C و همچنين مقدار زيادی فسفر، آهن، سديم و كلسيم است.
مراقبت
مزرعه كاهو به آبياری زيادی احتياج دارد. لذا هيچ موقع نبايد در معرض تنش خشكی قرار بگيرد. بهترين روش آبياری كاهو، روش سطحی می باشد. آبیاری بارانی به دلیل بالا بردن رطوبت در سطح برگ‌ها و جمع شدن آب در بین پیچ‌های کاهو و گسترش سفیدک، بیماری‌های قارچی، گندیدگی برگ‌ها و آفتاب سوختگی توصیه نمی‌شود. کاهو در ابتدای رشد قدرت رقابت با علف‌های هرز را ندارد بنابراین علف‌های هرز زمین موردنظر جهت کشت کاهو را باید قبل از کشت توسط علف‌کش‌ها یا شخم با کولتیواتور از بین برد.
خاک
كاهو را می توان در انواع خاک ها كشت كرد، اما مناسب ترين خاک برای آن، خاک لومی (ليمونی) سبک است كه مقدار زيادی مواد آلی در خود داشته باشد و از زهكشی خوبی نيز برخوردار باشد. خاک های نيمه سنگين همراه با مواد هوموسی كه دارای نفوذپذيری مناسب و ظرفيت نگهداری بالای آب است (خاک های لومی شنی و يا لومی رسی) نيز برای اين گياه مناسب هستند. pH مناسب برای كشت كاهو بین 5.5 تا 6.5 است.
اقلیم
كاهو از گياهان فصل خنک است. بنابراين در نواحی معتدل سرد و تا اندازه ای مرطوب، بهترين نتيجه از كاشت اين محصول بدست می آيد. كاهو را در مناطقی كه يخبندان زمستانه دارند در فصل بهار و در مناطقی كه دارای تابستان خنک است به عنوان كشت تابستانه و در نواحی گرمسيری، در پائيز و زمستان كشت می كنند. دمای محيط پرورش كاهو بايد روزها بين 16 تا 18 و شب ها بين 10 تا 12 درجه سانتیگراد باشد.
با ثبت دیدگاه قوانین و مقررات آریس را می پذیرم.
