آریس

جستجو ...
پوسیدگی ریزوکتونیایی-1

بادام زمینی

پوسیدگی ریزوکتونیایی-2

چغندرقند

پوسیدگی ریزوکتونیایی-3

چغندرقند

پوسیدگی ریزوکتونیایی-4

چغندرقند

نام بیماری: پوسیدگی ریزوکتونیایی

نام انگلیسی: Rhizoctonia Rot

نام علمی: Rhizoctonia solani

قارچ

به طور خلاصه

  • پژمردگی ناگهانی و زرد شدن برگها همراه با زخم های قهوه ای تيره در قاعده دمبرگ.

  • سپس، برگها ضعيف و پژمرده شده و می ميرند.

  • پوسيدگی قهوه ای تا سیاه رنگ بر روی ریشه.

  • ظهور شانكر یا شكاف های عمیق در ناحیه طوقه و در كناره های ر يشه ها.

علائم

اولين نشانه بیماری پوسيدگی ريزوكتونيايی ريشه و طوقه پژمردگی ناگهانی و زرد شدن برگها همراه با زخم های قهوه ای تيره در قاعده دمبرگ ها است. چنین برگهايی پس از اضمحلال، می ميرند ولی همچنان به طوقه چسبيده باقی می مانند. نحوه قرار گرفتن برگ های خشک شده روی بوته به شكل ستاره ای است. ريشه ها درجات متفاوتی از پوسيدگی قهوه ای تا سياه رنگ را نشان می دهند كه معمولاً از ناحيه طوقه شروع و تا انتهای ريشه اصلی ادامه می يابد. ظهور شانكر يا شكاف های عمیق در ناحیه طوقه و در كناره های ريشه های بيمار، امری عادی است. هيف های قهوه ای رنگ قارچ ممكن است داخل چنین حفره هايی ديده شوند. بيماری معمولاً در مزرعه به صورت لكه های بزرگ شامل گياهان مرده و بيمار تظاهر می يابد.

میزبان ها

علت ها

عامل بیماری پوسیدگی ریشه و طوقه گیاهان، قارچ Rhizoctonia solan می باشد. عامل بيماریزای مذكور جزو قارچ های خاكزی بوده كه قدرت ساپروفيتی بالايی دارد و در غياب ميزبان در خاک، بقای خود را حفظ می كند. در شرايط مناسب رطوبتی و حرارتی و در حضور ميزبان، با حمله به آن موجب مرگ گياهچه و در مراحل بعدی، منجر به پوسيدگی ريشه می شود. ريزوكتونيا از بيمارگرهايی است كه در شرايط مناسب برای رشد گیاهان، قادر به حمله و ايجاد خسارت است. گاهی بر اثر حمله آفات روی ريشه زخم ايجاد شده و راه ورود قارچ ها و كپک های ساپروفیتی را باز می كند كه منجر به فساد ريشه می شود. عامل قارچی مولد پوسيدگی ريشه، دامنه ميزبانی زيادی دارد و بيشتر گياهان زراعی و علف های هرز را مورد حمله قرار می دهد. آب آبیاری و باد در انتقال بیماری نقش دارند.

کنترل ارگانیک

چغندرقند عوامل بیولوژیکی مانند عصاره های گیاهی و روغن ها می توانند به کنترل آلودگی کمک کنند. جدايه های Trichoderma harzianum به صورت پوشش بذر يا محلول پاشی خاک، از مرگ گیاهچه ها جلوگیری می کند. عصاره های گیاهی پیاز، سیر و زردچوبه رشد قارچ را کاهش می دهند. روغن های نعنا، سیترونلا، نعناع فلفلی، علف لیمو و شمعدانی می توانند آلودگی را محدود کنند. بادام زمینی برگ های پوسیده و بقایای گیاه را باید با دفن یا سوزاندن از بین برد. برای اطمینان از تمیز بودن ابزار کاشت بذر می توان آن را به مدت 30 دقیقه در آب 50 درجه سانتیگراد ضدعفونی کرد.

کنترل شیمیایی

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک (در صورت وجود) را همیشه در نظر داشته باشید. چغندرقند قارچکش های تری فلوکسی استروبین (فلینت) و ایپرودیون + کاربندازیم (رورال تی اس) برای کنترل این بیماری موثر می باشند. بادام زمینی قارچکش های آزوکسی استروبین و تبوکونازول در کنترل بیماری پوسیدگی ریزوکتونیایی بادام زمینی موثر هستند.

اقدامات پیشگیرانه

    چغندرقند

    استفاده از ارقام مقاوم یا متحمل.

    عملیات زراعی صحیح از جمله شخم عمیق (در صورت نیاز کاربرد زیرشکن در عمق 40 تا 50 سانتیمتری).

    تقویت گیاه با مصرف متعادل کودهای مناسب به منظور تسریع در رشد.

    انجام به موقع کولتیواتور به منظور گردش بهتر هوا در اطراف ریشه ها.

    کنترل آفات چغندرقند (مانند لارو برگخوارهای چغندرقند، بید چغندرقند و جوندگان) به منظور ممانعت از ایجاد زخم و خراش در بوته های چغندر که می تواند محلی برای نفوذ عوامل مولد پوسیدگی باشد.

    آبیاری مناسب مزرعه به ویژه در مواقع خنک روز و جلوگیری از ایجاد تنش خشکی.

    اجتناب از مصرف هر نوع کود و مواد آلی در شرایط توسعه پوسیدگی (مصرف کود از جمله کود شیمیایی، دامی، مرغی و غیره در شرایط رو به افزایش پوسیدگی در مزرعه، باعث تشدید فعالیت قارچ های بیماری زا و افزایش خسارت می شود).

    رعایت تناوب 3 تا 4 ساله با گیاهانی مانند گندم و جو.

    کنترل علف های هرز که در نبود چغندرقند عامل بقای قارچ ها هستند.

    برداشت هر چه سریعتر مزارع آلوده.

    به کارگیری سیستم های آبیاری تحت فشار (مانند آبیاری نواری) مانع آبیاری بیش از حد مزرعه می شود.

    زهكشی و مديريت بهينه آبياری به ويژه در خاک هايی با بافت سنگين.

    عدم جابجای خاک های آلوده و ضدعفونی ادوات کشاورزی.

    جلوگیری از وارد آمدن خسارت مکانیکی به ناحیه طوقه و ریشه چغندرقند در حین عملیات داشت.

    بادام زمینی

    استفاده از بذرهای ضدعفونی شده با قارچکش.

    استفاده از ارقام مقاوم به بیماری در صورت وجود.

    استفاده از ارقام ایستاده به منظور حداقل تماس با خاک.

    خودداری از آبیاری زیاد.

    آبیاری را در زمان صبح انجام دهید.

    از آبیاری بارانی به دلیل خیس شدن برگها، خودداری کنید.

    از مصرف زیاد کودهای ازته اجتناب کنید.

    فضای کافی بین گیاهان در زمان کاشت را رعایت کنید.

    بقایای گیاهی آلوده به بیماری را بعد از برداشت با شخم عمیق در زیر خاک قرار دهید.

    تناوب سه ساله با گیاهان غیرمیزبان.

    حذف علف های هرز به دلیل میزبان بودن این بیماری.

    کاشت در پشته های بلند با هدف نفوذ بهتر هوا به درون خاک.

    اجتناب از ایجاد زخم در گیاهان در زمان انجام عملیات داشت در مزرعه.

    اجتناب از آبیاری در نزدیک شدن به زمان برداشت.

با ثبت دیدگاه قوانین و مقررات آریس را می پذیرم.

برای رفع مشکلتون از کارشناسامون کمک بگیرید

مشاوره تلفنی

با دوستان خود به اشتراک بگذارید

Copy URL