نام بیماری: سفیدک داخلی انگور

• نقاط سبز زرد و روغنی با هاله قهوه ای رنگ روی برگ ها.

• رشد و توسعه نقاط به لکه های بزرگتر، قهوه ای و بی شکل.

• پوشیده شدن قسمت زیرین لکه ها با پوشش پنبه ای سفید تا خاکستری رنگ.

• آلوده شدن احتمالی ساقه های جوان، پیچک ها و گل آذین.

• کوتاهی گیاه.

علائم بیماری سفیدک داخلی (دروغی یا کرکی) انگور به صورت لکه های سبز زرد و روغنی که معمولا دارای هاله قهوه ای رنگ هستند در سطح بالایی برگ های جوان ظاهر می شوند. با پیشرفت بیماری، لکه ها بزرگتر می شوند و مرکز لکه ها دچار سوختگی (نکروزه) می شود. از بهم پیوستن لکه های کوچک، لکه های بزرگتر و بی شکل با طیف های مختلف از رنگ قهوه ای ایجاد می شود. یک توده متراکم سفید تا خاکستری رنگ در شرایط شب های گرم و مرطوب در زیر لکه ها پدیدار می شود. در صورتی که آلودگی در برگ های بالغ تر آغاز شود، آلودگی به شکل زردی بین رگبرگی ظهور پیدا می کند که رفته رفته برگ حالت موزائیکی به خود می گیرد. این علائم (لکه های قهوه ای رنگ و روغنی و همچنین بافت قارچی) همچنین ممکن است بر روی سرشاخه های جوان، پیچک ها و گل آذین نیز رویت شود. سرانجام ریزش زودهنگام برگ ها، کم رشدی و مرگ سرشاخه های جوان منجر به کاهش رشد و نهایتا کاهش عملکرد می گردد.

بیماری سفیدک داخلی (دروغی یا کرکی) انگور توسط قارچ Plasmopara viticola ایجاد می گردد. خسارت این قارچ در تاکستان های مناطقی با فصل بهار و تابستان پرباران و دمای بالای 10 درجه سانتیگراد، بسیار قابل توجه است. عامل بیماری سفیدک در بقایای آلوده گیاهی و یا بر روی سرشاخه های جوان زمستان گذرانی می کند. باد و باران در فصل بهار، اسپورهای قارچ را انتشار می دهند. اسپورها جوانه زده و ساختارهایی تولید می کنند که از منافذ زیرین برگ ها، وارد برگ می شوند. در درون بافت برگ ها، قارچ ها رشد و توسعه می یابند و در نهایت به شکل توده های متراکم پنبه ای در سطح زیرین برگ ظاهر می شوند. این قارچ در دمایی بین 13 تا 30 درجه سانتیگراد توانایی رشد دارد، ولی دمای بین 18 تا 25 درجه سانتیگراد که با شب های گرم و مرطوب همراه باشد، شرایط ایده آل برای رشد این قارچ فراهم می کند.

قارچکش های آلی و پیشگیری کننده برای جلوگیری از آلودگی گیاهان شامل قارچکش های مسی مانند ترکیب بردو، برای کنترل این بیماری موثر شناخته شدند.

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک (در صورت وجود) را همیشه در نظر داشته باشید. قارچکش های کاپتان 50%، فلوزتیل آلومینیوم + فلوپیکولید 71.1% (پروفایلر)، اکسی کلرورمس 35% (کوپراویت)، بردو 18% (بردوفیکس یا بردوسیف)، بردو 20% (بردوتکس، بردوکسین، بردوجی)، آمتوکترادین + دیمتومورف 52.5% (اوروگو)، سیموکسانیل + فاموکسادون 52.5% (اکویشین پرو) و متلاکسیل 5% (ریدومیل) در کنترل بیماری سفیدک داخلی انگور موثر می باشند. نوبت اول سمپاشی بایستی قبل از گلدهی در مناطقی كه سابقه آلودگی وجود دارد صورت گیرد. نوبت دوم پس از ريزش گلبرگ ها و نوبت سوم ده روز بعد از سمپاشی دوم بایستی انجام شود.