نام بیماری: سپردار قرمز مرکبات

• مکیدن شیره گیاه و ایجاد خسارت در تمام قسمت های هوایی درخت از جمله سرشاخه ها، برگها، شاخه ها و میوه ها.

• زرد شدن و ریزش برگها و مرگ سرشاخه ها و گاهی مرگ درخت در آلودگی های شدید.

سپردار قرمز مرکبات به صورت نقاط ریز قهوه ای تیره تا قرمز بر روی برگها (اغلب در امتداد رگبرگ اصلی)، سرشاخه ها، شاخه ها و میوه ها یافت می شوند. آنها شبیه نقاط برجسته و مخروطی با مرکز تا حدودی واضح تر (به شکل آتشفشان) به نظر می رسند. هاله زرد را می توان در اطراف نقطه ای که تغذیه می کنند مشاهده کرد. در آلودگی شدید، برگها پژمرده شده، زودتر از موعد می ریزند. سرشاخه های آلوده می میرند و ممکن است در موارد آلودگی شدید به شاخه های بزرگتر گسترش یابد. میوه ها ممکن است توسط تعداد زیادی از شپشک ها پوشانده شده و تغییر شکل داده و در نهایت خشک شوند و از درخت بیفتند. در درختان جوان اگر چند شاخه از بین برود، ممکن است به شدت از رشد باز مانده و یا حتی از بین بروند. شپشک قرمز همچنین با دفع عسلک ممکن است منجر به تشکیل کپک دوده ای در برگها و میوه ها شود.

خسارت در اثر فعالیت تغذیه ای سپردار قرمز مرکبات، Aonidiella aurantii ایجاد می گردد. سپردار قرمز یک آفت مهم مرکبات در سراسر جهان است و در مناطق گرمسیری رایج است. آنها پس از برداشت میوه درختان، بر روی چوب و برگها زنده می مانند و آلودگی جدیدی را در فصل رشد بعدی ایجاد می کنند.ماده ها در هنگام جستجوی غذا به شدت جذب نور می شوند. آنها تخم نمی گذارند اما پوره های بسیار فعال به دنیا می آورند. هنگامی که در قسمت فوقانی برگ یا در فرورفتگی روی میوه های جوان قرار می گیرند، بی حرکت می شوند. پس از یک دوره کوتاه که در آن شپشک توسط یک ماده پنبه ای پوشانده شده است، در نهایت به شکل مسطح دایره ای و به رنگ قهوه ای مایل به قرمز تبدیل می شود. چرخه زندگی آنها با دما و سلامت درخت ارتباط تنگاتنگی دارد. بنابراین، بیشترین خسارت معمولاً در پایان تابستان زمانی که درختان ممکن است از تنش رطوبتی رنج ببرند رخ می دهد.

دشمنان طبیعی سپردار قرمز مرکبات شامل زنبورهای انگلی Aphytis melinus و Comperiella bifasciata و کنه شکارچی Hemisarcoptes malus می باشد که به پوره ها حمله می کنند. زنبور پارازیتوئید Encarsia citrina از روی 113 گونه شپشک گزارش شده و به عنوان عامل کنترل بیولوژیک سپردار قرمز مرکبات در کالیفرنیای آمریکا و جاوه اندونزی استفاده می شود. همچنین زنبور E. citrina از لاهیجان و آمل و بابل به عنوان عامل کنترل بیولوژیک سپردار قرمز گزارش کرده اند. کنترل مورچه ها برای کنترل بیولوژیکی شپشک قرمز کلیدی است، زیرا مورچه ها از شپشک ها در برابر دشمنان طبیعی محافظت می کنند. اسپری روغن تأیید شده ارگانیک نیز می تواند برای نجات دادن برگ ها و میوه ها از شپشک استفاده شود. بعد از برداشت از آب فشار قوی برای از بین بردن شپشک روی میوه های خود استفاده کنید.

در گام اول مدیریت، کنترل تلفیقی شامل اقدامات پیشگیرانه و استفاده از عوامل کنترل بیولوژیک توصیه می شود. برای کنترل آفت می توان از روغن ولک 1.5 درصد پس از سپری شدن اوج سرمای زمستان و قبل از بيداری درختان استفاده کرد. در صورت عدم کنترل شپشک قرمز و عدم رعایت اصول بهداشتی باغ، بایستی کنترل با آفتکش ها صورت گیرد. در باغاتی که میزان آلودگی بالاست، استفاده از آفتکش های اتیون 47% (اتیون)، کلرپیریفوس 40.8% (دورسبان)، مالاتیون 57% (مالاتیون)، پیری پروکسی فن 10% (آدمیرال)، بوپروفزین 40% (آپلاود)، بوپروفزین 40% (اپرا)، استامی پرید 20% (موسپیلان)، اسپیروتترامات 10% (مونتو) و روغن کرچک 10% (دایابون) در کنترل شپشک قرمز مرکبات موثر می باشند. کنترل شیمیایی باید در حضور حداکثر پوره های متحرک سن یک باشد، وقتی 60 درصد پوره ها از زیر سپر خارج شده اند صورت گیرد. استفاده از حشره کش های طیف گسترده که باعث آسیب رساندن به حشرات مفید می شود بایستی خودداری شود.