نام بیماری: پوسیدگی بوتریتیسی
نام انگلیسی: Botrytis Rot
نام علمی: Botrytis allii
قارچ
به طور خلاصه
آبکی شدن و نرم شدن فلس های آلوده.
بافت های پوسیده فرو رفته شده و به رنگ خاکستری مایل به قهوه ای در می آید.
تشکیل لایه خاکستری در محل زخم ها.
علائم
اولین علائم پوسیدگی بوتریتیسی پیاز و سیر شامل آبکی شدن و نرم شدن فلس های آلوده اطراف گردن پیاز و سیر است. بافت های پوسیده فرو رفته شده و به رنگ خاکستری مایل به قهوه ای در می آید. معمولا بیماری از ایجاد زخم هایی فرورفته در یک سمت گیاه و یا نزدیک به انتهای پیاز یا سیر شروع شده و در این زمان میسلیوم های خاکستری که در محل زخم ها رشد کرده، قابل مشاهده بوده و با گسترش آن، زخم ها توسط یک قسمت قهوه ای تغییر رنگ یافته و در 2 تا 3 فلس بیرونی احاطه می شود. در این مرحله اسکلروت های قارچ روی فلس ها ایجاد شده که در اوایل سفیدرنگ بوده و با گذشت زمان سیاه رنگ می شوند.
میزبان ها
علت ها
عامل بیماری پوسیدگی بوتریتیسی پیاز و سیر، قارچ خاکزی Botrytis allii می باشد که با سوخ آلوده، بذر و یا از طریق اسپور توسط باد منتقل می شود. قارچ روی بقایای پیاز زمستان گذاری می کند. بیماری پوسیدگی گردن نیز در مناطقی که در زمان قبل و بعد از برداشت آب و هوایی خنک دارند، غالب است. پوسیدگی در دمای 15 تا 20 درجه سانتیگراد به سرعت توسعه پیدا کرده و رشد قارچ در دمای 3 درجه سانتیگراد به شدت کاسته می شود، اما پوسیدگی گردن تا دمای صفر درجه در طی چندین ماه انبارداری توسعه پیدا می کند. آلودگی از طریق گردن پیاز یا سیرهایی که به طور کامل التیام نیافته اند و یا از طریق زخم در دیگر قسمت های پیاز یا سیر ایجاد می شود. معمولا پیاز و سیرهای آلوده علائم پوسیدگی را بعد از مدت زمان 8 تا 10 هفته انبارداری نشان می دهند.
کنترل ارگانیک
تاکنون روش مبارزه بیولوژیک برای این بیماری معرفی نشده است.
کنترل شیمیایی
کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک (در صورت وجود) را همیشه در نظر داشته باشید. ضدعفونی بذر جهت تولید بذر مادری با استفاده از سموم ایپرودیون + کاربندازیم 52.5% (رورال-تی اس) به نسبت 1 تا 2 در هزار، تیوفانات متیل 70% (توپسین ام) به نسبت 1 تا 2 در هزار، کاربندازیم 60-50% (باويستين-دروزال) به نسبت 1 تا 2 در هزار توصیه می شود.
اقدامات پیشگیرانه
استفاده از بذرهای سالم، گواهی شده و عاری از بیماری.
پیاز و سیر را فقط زمانی برداشت کنید که محصول بالغ شده و گردن به خوبی تکامل یافته باشد.
آسیب به غده توسط حشرات و بیماری ها را در فصل رشد به حداقل برسانید.
از مصرف زیاد یا دیرهنگام کود نیتروژن خودداری کنید.
از آبیاری اواخر فصل اجتناب کنید تا شاخ و برگ و گردن قبل از برداشت خشک شود. بافت گردن باید قبل از ذخیره محصول به خوبی تکامل یافته باشد.
آفتاب دادن و خشک کردن پیازها پس از برداشت.
بازرسی دقیق پیازهای مادری هنگام کاشت.
از بین بردن بقایای محصول قبلی.
نظارت به منظور به حداقل رساندن ضربه یا زخم شدن محصول.
غده ها را در دمای 5 درجه سانتیگراد یا کمتر نگهداری کنید.
رطوبت نسبی را به حداقل برسانید و گردش هوا را در حین ذخیره سازی افزایش دهید.
هنگام انتقال غده ها به داخل و خارج از انبار، و همچنین حمل و نقل به بازار، دمای ثابت را حفظ کنید. نوسانات شدید دمایی می تواند باعث پیشرفت بیماری شود.
اجرای تناوب زراعی به مدت حداقل 3 سال به غیر از پیاز.
با ثبت دیدگاه قوانین و مقررات آریس را می پذیرم.