نام بیماری: ساقه خوار اروپایی

• تغذیه لاروها از برگها و ورود به قیف گیاه.

• ایجاد تونل در پای بوته، گل نر و بلال.

• شکستگی ساقه و کاهش برگ.

• وجود فضولات در بلال و خسارت به دانه ها.

اولین آثار آلودگی به کرم ساقه خوار اروپایی ذرت در مراحل اولیه، تشکیل قیف ذرت می باشد که لاروها با تغذیه از برگها و ورود به قیف گیاه خسارتشان آشکار می شود. لاروها به تمام قسمت های هوایی گیاه آسیب می رسانند. آنها در قسمت پایینی ساقه گیاه، گل نر و بلال تونل ایجاد می کنند. آنها بافت‌ های داخلی را که آب و مواد مغذی را انتقال می‌دهند از بین می‌برند و منجر به توقف رشد، کاهش برگ و کاهش بهره‌وری می‌شوند. تونل زدن ساقه باعث تضعیف ظرفیت انتقال گیاه می شود و باعث شکستگی می شود. بلال ها دارای سوراخ های گرد با فضولات مرطوب و دانه های آسیب دیده هستند و ممکن است آویزان شوند. این سوراخ ها محل مناسبی برای ورود قارچ فوزاریوم بوده و ممکن است باعث ایجاد پوسیدگی در آن بافت ها شود.

عمده خسارت آفت ساقه خوار اروپایی ذرت Ostrinia nubilalis ناشی از لارو آن می باشد که زمستان را به صورت لارو سن آخر داخل بقایای گیاهی، زمستان گذرانی کرده و در اوایل بهار حشرات کامل آن ظاهر می شوند. در نواحی شمالی ابتدا روی علف های هرز و پس از کشت ذرت به آن حمله می کند. اما در استان اردبیل در دشت مغان، عمده شبپرک های حاصل از لاروهای زمستان گذران به گندم حمله کرده و حتی تا یک نسل روی آن سپری کرده و سپس به مزارع ذرت مهاجرت می کنند. کرم ساقه خوار اروپایی ذرت در هر سال دارای یک اوج تخمریزی در مزارع گندم و دو اوج تخمریزی در مزارع ذرت است که نشان دهنده سه نسل این آفت می باشد.

زنبورهای پارازیتویید تخم تریکوگراما (Trichogramma brassicae Bezdenko یا Trichogramma pintoi Voegele) و زنبور پارازیتویید لارو براکون (Bracon hebetor Say) برای کنترل بیولوژیک آفت ساقه خوار اروپایی ذرت قابل توصیه هستند. همچنین کنترل جمعیت کرم ساقه خوار اروپایی ذرت با شکارچیان، سایر پارازیتوئیدها و حشره کش های زیستی امکان پذیر است. شکارچیان شامل حشره Orius insidiosus، بالتوری سبز و چندین کفشدوزک هستند. پرندگان همچنین می توانند لاروهای زمستان گذران را از بین ببرند. پارازیتوییدها شامل مگس Lydella thompsoni و زنبورهای گونه های Eriborus terebrans، Simpiesis viridula و Macrocentris grandii هستند. حشره کش های زیستی اسپینوساد (Spinosad) یا Bacillus thuringiensis نیز موثر هستند.

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک (در صورت وجود) را همیشه در نظر داشته باشید. بهترين موقع سمپاشی زمانی است كه 50 درصد لاروها از تخم خارج و هنوز وارد ساقه نشده اند (پس از ورود لارو به ساقه عملاً آفت از دسترس خارج شده و كنترل آن مشكل می گردد) و يا حدود 70 درصد بوته ها برگهايشان سوراخ شدگی و علائم تغذيه آفت را نشان دهند. برای کنترل این آفت می توان از حشره کش فوزالن 35% (زولون) استفاده کرد.