نام بیماری: لکه باکتریایی میوه

• لکه های فرورفته در قسمت زیرین برگ های بذری.

• لکه های تیره یا قهوه ای مایل به قرمز و زاویه دار در امتداد رگبرگها.

• لکه های زیتونی رنگ و بدون شکل مشخص روی میوه که با لکه های سبز تیره ترکیب می شوند.

• مایع کهربایی رنگی که از بافت خارج می شود.

علائم بیماری لکه باکتریایی میوه کدوئیان روی نشاها را می توان پنج تا هشت روز پس از کاشت مشاهده کرد. این علائم شامل لکه های فرورفته در قسمت تحتانی لپه ها و گاهی مرگ گیاهچه می باشد. در گیاهان مسن تر، لکه ها زاویه دار تیره یا قرمز مایل به قهوه ای در امتداد رگبرگهای برگ ایجاد می شود. علائم روی میوه معمولاً درست قبل از بلوغ ایجاد می شود و در ابتدا به صورت لکه های کوچک زیتونی رنگ و بدون شکل مشخص در سطح میوه ظاهر می شود. این لکه ها می توانند به سرعت گسترش یافته و با هم رشد کرده و به هم متصل شده و تشکیل لکه های بزرگ سبز تیره دهند. با پیشرفت بیماری، ترک هایی در قسمت لکه ها ایجاد شده و مایع کهربایی رنگ از بافت خارج می شود. این پاتوژن، بافت های آسیب دیده را دربر گرفته و منجر به پوسیدگی میوه از داخل می شود.

خسارت ناشی از بیماری لکه باکتریایی میوه کدوئیان در اثر فعالیت باکتری Acidovorax citrulli ایجاد می شود که در داخل و روی بذرهای حاصل از میوه آلوده، در بقایای گیاهی داخل خاک و روی میزبان های جایگزین مانند علف های هرز خانواده کدوئیان زنده می ماند. همه گیاهان خانواده کدوئیان تا حدی حساس به این بیماری هستند اما در شدت علائم متفاوت هستند. تصور می شود که بذرهای آلوده مهمترین عامل در پراکندگی اولیه بیماری هستند. آلودگی ثانویه از گیاه به گیاه دیگر از طریق پاشش قطرات آب (باران یا آبیاری بارانی)، دست و لباس کارگران و ابزار و تجهیزات صورت می گیرد. درجه حرارت بالا (بالای 32 درجه سانتیگراد) و رطوبت نسبی زیاد (بالای 70 درصد) شرایط مساعدی برای بیماری فراهم می کند. میوه می تواند از طریق گرده افشانی گلها و حداکثر 2-3 هفته پس از گلدهی آلوده شود. اما همزمان با بالغ شدن میوه یک لایه مومی روی سطح میوه ایجاد می شود که از آلودگی بیشتر جلوگیری می کند.

ترکیبات ارگانیک باکتری کش حاوی مس برای کاهش سرعت گسترش بیماری و محافظت از میوه ها در برابر آلودگی در دسترس است.

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک (در صورت وجود) را همیشه در نظر داشته باشید. در صورت تشخیص بیماری در مزرعه، استفاده از ترکیبات حاوی مس مانند اکسی کلرید مس به میزان 3 در هزار و تکرار آن به صورت هر 2 هفته یکبار می تواند به کاهش سرعت گسترش بیماری و محافظت از میوه ها در برابر آلودگی کمک کند. برنامه سمپاشی بایستی قبل از گلدهی شروع شود و تا رسیدن میوه ها ادامه یابد.