نام بیماری: مگس خزانه

• تغذیه از ریشه نشاها.

• زردی و پژمردگی نشاها.

• از بین رفتن نشاها.

لاروهای آفت مگس خزانه به ريشه گياهچه ها (نشاء) حمله می كنند و با تغذيه از آنها باعث زردی و پژمردگی آنها گرديده و پس از رشد در همانجا به شفيره تبديل می شوند. هنگامی كه جمعيت اين آفت زياد باشد تمام گياهچه های داخل خزانه زرد شده و از بين می رود.

عمده خسارت توسط لاروهای آفت مگس خزانه Ephydra afghanica ایجاد می شود. این آفت زمستان را به صورت تخم و داخل خاک بسر می برد. در شاليزارهای شمال ايران فعاليت لاروها در خزانه از اوایل تا اواسط ارديبهشت ماه شروع می شود و پس از انتقال نشا در زمين اصلی نيز به فعاليت خود ادامه می دهد. با توجه به نحوه زندگی در شمال ايران يک نسل در خزانه و در ساير مناطق برنج خيز 1 تا 2 نسل را در خزانه می گذراند. اين مگس نيمه آبزی می باشد و در مزارع كه آبياری می شود زندگی كرده و در مرحله رويشی از برگهای مركزی گياه برنج تغذيه می كند. اين مگس در آب های راكد اطراف و داخل خزانه زندگی می كند. لاروهای اين مگس از برگهای مركزی تغذيه می كند. نسل اول این آفت در اوايل خرداد ماه، نسل دوم اواخر خرداد، نسل سوم اواخر تير و چهارمين نسل اواسط مرداد ماه ظاهر می شود.

بررسی های آزمايشگاهی نشان داده است كه عامل پارازيتوئيد، زنبوری از خانواده Pteromalidae بنام .Urolepis sp می باشد. زنبور مذكور 50 تا 55 درصد شفيره های مگس خزانه را پارازيته می کند.

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک (در صورت وجود) را همیشه در نظر داشته باشید. برای کنترل شیمیایی مگس خزانه می توان از حشره کش تری کلروفن 80% (دیپترکس) به محض مشاهده علائم وجود آفت استفاده کرد.