نام بیماری: زنگ باقلا

• نقاط ریز، مدور، نارنجی یا قهوه ای رنگ روی برگها.

• ایجاد هاله زرد رنگ در اطراف جوش ها.

• پژمرده شدن برگهای آلوده.

علائم بیماری زنگ باقلا روی برگ، ساقه و غلاف قابل مشاهده است. بیماری زنگ باقلا به طور معمول از مراحل اولیه گلدهی گیاه و از قسمت پایینی بوته ها آغاز می شود. علائم بیماری روی برگ شامل نقاط ریز، مدور، نارنجی یا قهوه ای رنگ و احاطه شده با هاله ای زرد می باشد. با گسترش بیماری، برگ های آلوده پژمرده شده و از بوته جدا می شوند. علائم آلودگی روی ساقه و غلاف نیز مشابه با علائم آلودگی روی برگ ها هستند. در بضی مواقع آلودگی های شدید باعث پارگی بافت های سطحی آلوده و مرگ بوته قبل از رسیدن محصول می شود.

علائم بیماری زنگ باقلا توسط قارچ Uromyces viciae-fabae ایجاد می‌شود که روی بقایای گیاهی و علف‌های هرز زمانی که هیچ محصولی در دسترس نباشد زنده می‌ماند. همچنین این بیماری می تواند از طریق بذرهای آلوده نیز منتقل شود. هنگامی که شرایط مساعد باشد (17 تا 25 درجه سانتیگراد و مرطوب ماندن طولانی مدت برگ)، اسپور تولید کرده که توسط باد در فواصل زیاد پخش می شود تا گیاهان یا مزارع جدید را آلوده کند. سایر راه های انتقال عبارتند از: حمل و نقل بقایای گیاهی بین مزارع و آلودگی لباس، ابزار و ماشین آلات.

تاکنون روش کنترلی بیولوژیک برای این بیماری گزارش نشده است.

در گام اول مدیریت، کنترل تلفیقی شامل اقدامات پیشگیرانه و استفاده از عوامل کنترل بیولوژیک توصیه می شود. خسارت بیماری زنگ باقلا با توجه به ظهور آن در انتهای فصل رویش این گیاه اقتصادی نیست و نیازی به کنترل شیمیایی ندارد.