نام بیماری: شانکر ساقه آلترناریایی

• زخم های قهوه ای تیره به شکل دوایر متحدالمرکز بر روی ساقه.

• بزرگ شدن زخم ها و احاطه کردن دور تا دور ساقه.

• بافت مرده به رنگ قهوه ای تیره یا سیاه در بین رگبرگ ها.

• لکه های فرورفته به رنگ قهوه ای تیره و به صورت دوایر متحدالمرکز بر روی میوه.

علائم بیماری شانکر ساقه آلترناریایی (کپک سیاه) گوجه فرنگی بر روی بخش های هوایی گیاه شامل برگ، دمبرگ، ساقه و میوه مشاهده می شود. شانکرهای قهوه ای تیره یا سیاه رنگی با دوایر متحدالمرکز روی ساقه های نزدیک سطح خاک یا بالای سطح خاک ایجاد می شود. شانکرهای بزرگ اغلب با زخم همراه هستند. آنها به تدریج بزرگ شده و تا زمان برداشت ساقه ها را احاطه می کنند و گیاهان می میرند. بافت های زیرین شانکرها پوسیدگی خشک قهوه ای رنگی را به ویژه در ناحیه ی مغز ساقه نشان می دهند. بافت چوبی در شانکرها تغییر رنگ می یابد و نوارهای قهوه ای بریده بریده ای ممکن است در مغز ساقه در مجاورت بافت چوبی اولیه در 4 تا 7 سانتیمتری بالا و پایین شانکرها ایجاد شود. علائم در برگ ها به شکل بافت مرده به رنگ قهوه ای تیره یا سیاه در بین رگبرگ ها ظاهر می شود. علائم در برگ ها به وسیله ی زهرابه قارچ ایجاد می شود. لکه های فرورفته به رنگ قهوه ای تیره که اغلب دوایر متحدالمرکز مشخص دارند ممکن است روی میوه سبز و رسیده ایجاد شوند.

عامل شانکر ساقه آلترناریایی (کپک سیاه) گوجه فرنگی، قارچ Alternaria alternata می باشد. این قارچ حداقل 13 ماه روی بقایای گوجه فرنگی آلوده در خاک زنده می ماند. شیوع سریع و انتشار گسترده شانکر ساقه نشان می دهد که اسپورها هوازاد هستند. آلودگی هنگامی رخ می دهد که اسپورها به وسیله باد به گیاهان منتقل شوند یا گیاهان با خاک آلوده در تماس باشند. شانکرها گاهی در اطراف زخم های ناشی از هرس در گوجه فرنگی قیم دار ظاهر می شوند اما این قارچ می تواند گیاهان سالم را نیز آلوده کند. برای جوانه زنی اسپور و ایجاد آلودگی، وجود آب آزاد ضرورت دارد. بارندگی، شبنم زیاد، یا آبیاری بارانی باعث توسعه بیماری شانکر ساقه آلترناریایی می شوند.

تحقیقات صورت گرفته نشان داده است که روغن استخراج شده از گیاهان Baccharis ochracea و B. trimera در کنترل بیماری شانکر ساقه آلترناریایی موثر بوده است.

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک (در صورت وجود) را همیشه در نظر داشته باشید. کنترل این بیماری با قارچکش ها مشکل است. اما می توان از قارچکش کلروتالونیل 75% (داکونیل) به میزان 1.56 تا 2.13 در هزار قبل از ظهور علائم استفاده کرد. فاصله آخرین سمپاشی تا برداشت محصول 14 روز است.