نام بیماری: سیاهک سخت جو

• سنبله های آلوده غشای نازک و به رنگ سفید مایل به خاکستری دارند.

• سنبله های آلوده معمولاً زودتر از سنبله های سالم ظاهر می شوند.

از مشخصات بارز بیماری سیاهک سخت (پنهان) جو وجود یک غشای نازک و شفاف است که سطح تلیوسپورهای سیاهک را روی سنبله تا مرحله خرمنکوبی می پوشاند. این غشاء به رنگ سفید مایل به خاکستری یا نقره ای دیده می شود و سنبله سیاهک زده را حفظ کرده و مانع ریزش تلیوسپورها می گردد، به همین علت به آن سیاهک سخت جو گفته می شود. سنبله های سیاهک زده دیرتر از سنبله های سالم ظاهر و در بسیاری از موارد درون غلاف برگ پرچم گرفتار شده و کاملاً خارج نمی شوند. گاهی اوقات علائم سیاهک سخت جو تا پهنک برگ، به شکل رگه های طولی، و یا در بافت گره توسعه پیدا می کند. دامنه آلودگی خوشه از چند دانه در پایه تا کل خوشه می تواند باشد. برخلاف سیاهک آشکار جو، خوشه های آلوده به سیاهک سخت جو بیشتر در مرحله بلوغ نمایان می شوند.

عامل بیماری سیاهک سخت (پنهان) جو، قارچ Ustilago hordei بوده که بصورت تلیوسپور در سطح بذر یا در خاک مزرعه بقای خود را حفظ می کند. آلودگی گیاهچه در فاصله زمانی جوانه زنی و خارج شدن از خاک اتفاق می افتد. همزمان با رشد گیاه، قارچ نیز فعالیت خود را شروع کرده و میسلیوم آلوده کننده به بافت گیاهچه نفوذ کرده و در نقطه رشد مستقر می گردد. وقتی گیاه به مرحله خوشه دهی می رسد قارچ با رشد سریع داخل بافت های گل شده و آنها را تبدیل به توده سیاه رنگ می کند. اسپورها طی عملیات برداشت انتشار پیدا می کنند. اسپورها می توانند برای چندین سال بقای خود را حفظ کنند. توسعه بیماری و بیماریزایی در دامنه حرارتی 12 تا 25 درجه سانتیگراد صورت می گیرد. عمدتاً میزان آلودگی و گسترش بیماری در خاک های قلیایی به مراتب بیشتر از خاک های اسیدی است. هرچه بذور در عمق بیشتری کشت شوند زمان طولانی تری در معرض اینوکلوم قرار می گیرند و احتمال بروز آلودگی و توسعه بیماری بیشتر خواهد بود.

تاکنون روش کنترلی بیولوژیک برای این بیماری ارائه نشده است.

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک (در صورت وجود) را همیشه در نظر داشته باشید. ضدعفونی بذر با استفاده از قارچکش های کاربوکسین تیرام 75% (ویتاواکس تیرام) و ایپرودیون + کاربندازیم 52.5% (رورال-تی اس) در کنترل بیماری موثر می باشند. در صورتی كه سياهک های آشكار و پنهان با هم باشند فقط از كاربوكسين تيرام استفاده شود.