نام بیماری: کرم برگخوار یونجه

• تغذیه لاروها از دو سمت برگ.

• ایجاد ساختار اسکلت مانند برگ.

لاروهای کوچک با تغذیه از هر دو طرف سمت برگ به گیاهان یونجه آسیب می‌رسانند و برگ‌های اسکلت‌دار باقی می‌مانند. لاروهای بزرگتر از انتهای برگهای کامل تغذیه می کنند. در مزارع یونجه، حشرات بالغ خیلی زود پس از چین برداری، روی رشد جدید تخم می گذارند و رشد لاروها می تواند به اندازه ای سریع باشد تا از چین های متوالی فرار کنند. لاروها در جمعیت زیاد معمولاً در اواخر تابستان رخ داده که می تواند خسارت قابل توجهی به محصول وارد کند. با این حال، اندازه جمعیت معمولاً کمتر از آستانه اقتصادی است.

لارو برگخوار یونجه مخملی و سبز رنگ است و لاروهای سن بالاتر، دو خط سفید رنگ در دو طرف بدن خود دارند. حشرات بالغ آن كه به صورت پروانه های سفید تا زرد دیده می شوند، به یونجه زارهایی كه ارتفاع بوته كمتر از 15 سانتیمتر دارند حمله می كنند. پروانه ها در گیاهان جوان تخم ریزی كرده و سه تا هفت روز بعد كرم ها از تخم بیرون آمده و به سرعت آغاز به تغذیه از برگ ها می كنند. لاروها در بیشینه رشد خود چهار سانتیمتر درازا خواهند داشت. با افزایش سن لاروی میزان آسیب و زیان وارد شده نیز بیشتر خواهد بود. این آفت چهار تا هفت نسل در سال تولید كرده كه این مسئله به طور دقیق با زمان بندی برداشت یونجه هماهنگ و همزمان است.

زنبورهای خانواده Ichneumonidae نیز مانند مگس های خانواده Tachinidae پارازیتوئیدهای کرم های برگخوار یونجه هستند. شکارچیان عمومی از جمله حشرات damsel bugs (Nabis spp.)، حشرات big eyed bugs (Geocoris spp.) و عنکبوت ها، تخم ها و لاروهای برگخوار یونجه را مصرف می کنند. مهمترین دشمنان طبیعی برگخوار یونجه، حشرات بیماریزا و زنبورهای انگلی از جمله Trichogramma semifumatum و Cotesia medicaginus هستند. C. medicaginis تخم های خود را در لاروهای سن اولیه برگخوار یونجه قرار می دهد. سپس لارو زنبور محتویات بدن لاروهای برگخوار یونجه را مصرف می کند. پاتوژن های طبیعی کرم برگخوار یونجه شامل باکتری Bacillus thuringiensis و یک ویروس هستند. حشره کش های حاوی باکتری Bacillus thuringiensis می توانند کرم برگخوار یونجه را بخوبی کنترل کنند و هیچ تاثیر منفی بر حشرات مفید ندارند.

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک (در صورت وجود) را همیشه در نظر داشته باشید. سموم حشره کش دیازینون 60% (بازودین) به میزان 1 تا 1.5 در هزار و مالاتیون 57% به میزان 1 تا 1.5 در هزار برای کنترل کرم برگخوار یونجه مناسب می باشند.