نام بیماری: سن سبز یونجه

• تغذیه از گل ها.

• زرد شدن براكته های باز شده و ریزش بیشتر غنچه ها و گل ها.

سن سبز یونجه انتشار جهانی دارد. گونه ای است چندخوار كه در روی بسیاری از گیاهان خانواده لگومینوز مانند یونجه، اسپرس، شبدر، لوبیا، آفتابگردان، پنبه، كنف، پنیرک، كلزا و گیاهان خانواده چغندر و چتریان یافت می شود. پوره ها و حشرات كامل سن سبز یونجه از غنچه، گل و غلاف های سبز یونجه و دیگر حبوبات تغذیه می كنند. تغذیه آن از گل سبب زرد شدن براكته های باز شده و ریزش بیشتر غنچه ها و گل ها می شود و از مجموعه گل آذین فقط محور گل باقی می ماند. در یونجه زارهایی كه با تنش آبی روبه رو هستند، آسیب و زیان رسانی شدیدتر می شود.

سن سبز یونجه بدن دراز و كشیده و به رنگ سبز متمایل به زرد دارد كه افراد نر به نسبت تیره تر از افراد ماده هستند. سطح پشتی بدن پوشیده از موهای نقره ای كوتاه است. پیشگرده دارای دو لكه تیره می باشد. از صفات افتراقی برای تشخیص این گونه وجود سپرچه مثلثی شكل است كه بین دو بال رویی قرار گرفته است. پوره سن های اول و دوم زرد متمایل به سبز است. پوره سن سوم به رنگ سبز با لكه های تیره می باشد. پوره سن چهارم به رنگ سفید و پوره سن پنجم حنایی متمایل به قهوه ای است. سن سبز یونجه زمستان را به صورت تخم در درون ساقه گیاهان و علف های هرز سپری می كند. تخم ها ممكن است در هنگام برداشت به همراه علوفه به انبار انتقال پیدا كنند. هنگامی كه دمای محیط به 20 درجه سانتیگراد می رسد، تخم های زمستان گذران باز می شوند. پوره های این آفت در مناطق سرد در اواخر اردیبهشت ماه و حشرات كامل نسل اول حدود اواخر خرداد ماه ظاهر می شوند. حشرات كامل پس از ظهور آغاز به تغذیه كرده و آن گاه جفت گیری و تخم گذاری می كنند. حشرات كامل نسل دوم درست همزمان با گل كردن چین دوم ظاهر می شوند و بیشینه تراكم مراحل زیستی آفت در هنگام گل كردن چین دوم (نیمه دوم مرداد ماه) دیده می شود. میانگین دوره یک نسل 21.5 روز بوده است.

گونه هایی از زنبورهای براكونید مانند Euphorin spp و Peristenus conradi انگل واره سن های پایین پورگی و P. palipes (Curtis) انگل واره پوره های سن های سوم و چهارم هستند. قارچ بیماریزای Entomophthora erupta (Dastan) نیز روی پوره های این آفت دیده شده است. گونه های مختلف این قارچ به ناحیه سر، قفس سینه و شكم میزبان حمله كرده و نشانه های آلودگی بسیار مشخص می باشد. همچنین سن های شكارگر Nabisferus، سن Draeocorispallens L. و لارو بالتوری .Chrysoperla carnea Steph از جمله عامل های كنترل كننده جمعیت این گونه هستند. از عامل های كنترل كننده بالا، سن D. pallens دارای تراكم جمعیت قابل توجهی در یونجه زارها بوده، پوره و حشره بالغ این شكارگر از سن های مختلف پورگی سن های گیاه خوار خانواده Miridae تغذیه می كند.

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک (در صورت وجود) را همیشه در نظر داشته باشید. استفاده از سم فوزالن 35% (زولون) به میزان سه در هزار و یا فن والریت 25% (سومیسیدین) به میزان یک در هزار، در مرحله غنچه های سبز یونجه و دیگر گیاهان میزبان توصیه می شود. كاربرد سموم یاد شده، در مرحله رشدی غنچه های سبز در كاهش جمعیت آفت بسیار مؤثر می باشد.