نام بیماری: لکه برگی آلترناریایی

• لکه های قهوه ای مایل به خاکستری با هاله زرد روی برگها.

• مراکز این لکه ها سوراخ می شود و حالت غربالی ایجاد می شود.

• پژمردگی و ریزش برگها.

• مرگ نشاها.

بیماری لکه برگی آلترناریایی می تواند تمام قسمت های هوایی گیاه را مورد حمله قرار دهد و می توان درجات مختلف حساسیت در محصولات مختلف را مشاهده نمود. معمولاً لکه های مدور خاکستری مایل به قهوه ای ابتدا در برگهای مسن ایجاد می شود. این لکه ها از نقطه های سیاه کوچک مجزا از هم تا لکه های بزرگ تا قطر حدود 12 میلی متر با مرکز قهوه ای متغیر هستند. این لکه ها ممکن است توده ای دوده ای از اسپور در مرکز خود داشته باشند و توسط هاله ای زرد رنگ یا کلروتیک احاطه شده باشند. با گذشت زمان، مراکز لکه ها نازک و کاغذی می شوند و سرانجام سوراخ شده و شکل غربالی به خود می گیرند. در نهایت برگها کلروتیک شده و ریزش زودهنگام برگ در موارد آلودگی شدید ایجاد می شود. در نشاهای رشد یافته از بذرهای آلوده به بیماری، عوامل بیماری زا معمولاً باعث از بین رفتن گیاهان تازه سبز شده می شوند. لکه ها همچنین می توانند در غلاف ها یا در قسمت پایه ساقه ظاهر شوند.

علائم بیماری لکه برگی آلترناریایی بسته به گیاه زراعی مورد نظر کمی متفاوت است و توسط سه قارچ بذرزاد A. brassicae، Alternaria brassicola و A. raphani ایجاد می شود که هر کدام از این سه گونه می تواند به تنهایی ایجاد لکه برگی در روی کلم نماید. راه اصلی انتقال این عوامل بیماری زا از طریق دانه های آلوده است. در این حالت قارچ به تدریج در داخل گیاه در حال رشد توسعه یافته و منجر به بروز علائم می شود. این قارچ همچنین می تواند روی علف های هرز حساس یا بقایای محصول تجزیه نشده زمستان گذرانی کند. در این حالت، اسپورهایی که روی گیاه سالم فرود می آیند از طریق منافذ طبیعی روی برگها یا از طریق زخم وارد بافت ها می شوند. در هر صورت، شرایط مرطوب، باد به همراه باران و هوای گرم (مطلوب 20 تا 24 درجه سانتیگراد) برای فرآیند آلودگی مناسب می باشد.

تاکنون روش کنترلی بیولوژیک برای این بیماری معرفی نشده است.

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک (در صورت وجود) را همیشه در نظر داشته باشید. با مشاهده اولین علائم بیماری لکه برگی آلترناریایی بر روی برگ می توان از سموم مانکوزب 80% (دیتان ام-45) به میزان 1.5 تا 2 در هزار، اکسی کلرورمس 35% (کوپراویت) به میزان 1 تا 2 در هزار، دی متومورف + پیراکلواستروبین 11.2% (کابریودو) به میزان ۲ در هزار و یا بوسکالید + پیراکلواستروبین 33.4% (سیگنوم) به میزان 0.5 استفاده کرد.