نام بیماری: کنه های گالزای گردو

• برجستگی یا گال روی برگهای گردو به رنگ سبز و بيشتر در كنار رگبرگها.

• زرد شدن، كوچک ماندن، بدشکلی برگها.

• تشکیل گال بر روی میوه.

• کاهش رشد شاخه درختان.

اولين علائم کنه های گالزای گردو به صورت برجستگی یا گال روی برگهای گردو به رنگ سبز و بيشتر در كنار رگبرگها و كمتر در سطح برگ مشاهده می شود. بیشترين تراكم گال ها و بالاترين ميانگين جمعيت كنه گالزا درون گال های روی برگ و اكثراً در قسمت ميانی درختان گردوی با عمر بيش از 15 سال ايجاد می گردد. همچنین در آلودگی های شدید نیز تراکم گال ها بر روی میوه ها زیاد خواهد بود. با اين حال تراكم شديد گال ها روی برگ درختان گردو منجر به كاهش سبزينه برگهای آلوده، زرد شدن، كوچک ماندن، بدشکلی و جمع شدن برگهای خسارت ديده به طرف داخل برگ، گسترش گال ها روی پوسته سبز ميوه و در نهايت كاهش رشد شاخه درختان گردو آلوده می شود. رنگ و اندازه گال ها و جمعيت كنه درون هر گال طی فصل رويش درخت گردو متغير و رنگ گال ها از سبز كم رنگ تا پررنگ در بهار به بنفش در اواسط تابستان و قهوه ای در اواخر تابستان متفاوت مشاهده می شود.

دو گونه کنه گالزا شامل کنه گالزای گردو Eriophyes tristriatus و کنه نمدزا/تاولزا گردو Eriophyes erineus به درختان گردو خسارت وارد می کنند. این کنه ها در لا به لای فلس های جوانه های برگ شاتوت های نر و شکاف های ریز موجود در شاخه ها و تنه زمستان گذرانی می کنند. تعداد قابل توجهی نیز به همراه برگها به زمین ریخته و از بین می روند. در بهار و پس از ظهور برگ های تازه، کنه های زمستان گذران در روی آنها مستقر شده و شروع به تغذیه و تخم گذاری می کنند. حداکثر فعالیت و گسترش آن در اواخر تیر و مرداد می باشد و در اوایل مهرماه به اوج خود می رسند. گال های تولیدی دارای سوراخی هستند که از طریق آنها می توانند خارج و پراکنده شوند. علائم خسارت كنه گالزا بيشتر در مناطق خشک و گرم و علائم خسارت كنه نمدزا/تاولزای ايرانی بيشتر در مناطق دارای رطوبت بالاتر مشاهده می شود.

متاسفانه تاکنون روش بیولوژیک موثری برای کنترل این آفت معرفی نشده است.

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک (در صورت وجود) را همیشه در نظر داشته باشید. بيشتر گال ها از اواسط مهرماه تا اواسط آبان ماه باز می شوند و جمعيت زمستان گذران كنه ماده بالغ گالزا از آن خارج می شود. در این مرحله می توان از یک الی دو نوبت در ابتدا از کنه کش های گیاهی (غلظت یک در هزار جی سی مایت و 2 در هزار سیتروننول + فارنزول + نرولیدول + گرانیول 1.36% (بایومایت)) و سپس در نوبت دوم کنه کش های کم خطر آلی (غلظت نیم در هزار هگزی تیازوکس (نیسورون)، اتوکسازول 10% (باروک)، اس كوئينوسيل 15% (کنه مایت)) با فاصله 15 روز استفاده و جمعيت زمستان گذران زيادی از كنه گالزا را روی برگهای گردو کنترل کرد. برای مبارزه زمستانه علیه جمعیت زمستان گذران ماده بالغ هر دو گونه کنه گالزا و نمدزا/تاولزا می توان یک نوبت از کنه کش های آلی مانند غلظت یک در هزار کلوفنتزین 50% (آپولو)، تترادیفون 7.52% (تدیون-وی18)، بروموپروپیلات 25% (نئورون)، پروپارژیت 57% (اومایت) و نیم در هزار فن پیروکسی میت 5% (اورتوس) در ترکیب با روغن باغبانی (ولک) از اواسط اسفند ماه روی جوانه ها و شاخه های درختان گردو استفاده کرد. روی درختان گردو دارای علائم زیاد گال و نمد می توان از کنه کش های گیاهی یا روغن باغبانی در فاصله 15 روز محلول پاشی نمود.