نام بیماری: لکه غربالی

• ظهور لکه‌های کوچک تیره متمایل به بنفش.

• توسعه و تغییر رنگ مرکز لکه‌ها به قهوه‌ای روشن.

• متن لکه ها خشک شده و می افتند.

• لکه های قرمز تا ارغوانی رنگی روی میوه و خروج صمغ.

• لکه های گرد کمی فرورفته و به رنگ مایل به قرمز روی ساقه های میوه دهنده.

علائم بیماری لکه غربالی روی برگ به صورت لکه های کوچک گرد ارغوانی رنگ می باشد. لکه ها تاحدی برجسته و شوره دار به نظر می رسند. با گرم شدن هوا در صورت خشکی هوا، متن لکه ها خشک می شوند و می افتند و برگ به صورت سوراخ سوراخ دیده می شود. به همین دلیل به این بیماری لکه غربالی می گویند. اگر میوه ها در مراحل اولیه رشد مورد حمله این قارچ قرار گیرند می ریزند. لذا معمولا میوه ها علائمی از خود نشان نمی دهند. اما روی میوه هایی که بعدا مورد حمله قرار می گیرند لکه های قرمز تا ارغوانی رنگی به وجود می آید که غالبا همراه با خروج صمغ چسبناک و شفاف است. روی ساقه های میوه دهنده علائم این بیماری به صورت لکه های گرد کمی فرورفته و به رنگ مایل به قرمز دیده می شود. بر اثر حمله قارچ، جوانه های میوه اغلب می میرند و شانکر (زخم) با ظاهر دودی به طول 5 تا 10 سانتیمتر روی شاخه های 2 تا 4 ساله ایجاد می شود و از محل شانکرها صمغ خارج می گردد.

عامل بیماری لکه غربالی قارچ Wilsonomyces carpophilus می‌باشد که سبب بروز بیماری در درختان میوه‌ هسته‌دار (هلو، شلیل، بادام، گیلاس، گوجه، آلبالو و زردآلو) می‌شود. قارچ در جوانه‌ها، سرشاخه‌ها، درون مواد صمغی مترشحه از شانکر و میوه‌های مبتلا ریزش کرده زمستان‌گذرانی می کند. در شرایط مساعد آب‌ و هوایی، قارچ رشد کرده و اسپورها را تولید می‌کند که با قطرات باران به بافت‌های سالم گیاه انتقال می یابند. افزایش ماندگاری رطوبت بر روی برگ‌ها (14 تا 24 ساعت یا بیشتر) و دمای حدود 22 درجه سانتی گراد شرایط بهینه ای را برای چرخه زندگی بیمارگر و توسعه بیماری فراهم می کند. آب‌ و هوای گرم و مه‌آلود و یا زمستان‌های پرباران و بارندگی‌های سنگین بهاری شرایط مطلوبی را برای تشکیل و انتشار اسپورها فراهم می‌کند. بیماری در شرایط مرطوب بهاری در درختان میوه هسته‌دار توسعه می‌یابد.

محلول‌پاشی درختان با قارچ‌کش‌های مسی نظیر مخلوط بردو یا سایر فرمولاسیون‌های تجاری در اوایل زمستان اولین گام در کنترل بیماری می‌باشد. محلول‌پاشی سولفات روی بر روی برگ‌ها در اواخر پاییز سبب تسریع ریزش برگ‌ها و کاهش حضور قارچ قبل از شروع فصل جدید می‌باشد.

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک (در صورت وجود) را همیشه در نظر داشته باشید. برای کنترل بیماری لکه غربالی قارچکش های کاپتان 50%، تركيب بردو (بردوميكسچر)، اکسی کلرورمس 35% (کوپراویت)، بردوفیکس 18%، بردو 18% (ميشوبردوكس- بردو بهسم) و بردو 20% (بردو جی) مناسب می باشند. زمان سمپاشی ها نیز به صورت سمپاشی پاييزه بعد از ريزش برگ ها و قبل از شروع باران های پاييزی، سمپاشی زمستانه قبل از متورم شدن جوانه های گل، سمپاشی مجدد بعد از ريزش گل ها و تكرار آن پس از تشكيل ميوه می باشد. از مخلوط بردو، بردوفیکس، بردوبهسم و میشوبردوکس و بردوجی برای سمپاشی های نوبت سوم و چهارم به دلیل احتمال گیاه سوزی استفاده نشود.