نام بیماری: آنتراکنوز انگور

• نقاط قهوه ای کوچک روی برگ های جوان.

• لکه های خاکستری و خشک بزرگتر.

• لکه ها می ریزند و باعث ایجاد سوراخ در برگ می شوند.

• ساقه ها و شاخه ها نیز تحت تأثیر قرار می گیرند.

• تشکیل لکه های خاکستری روشن با حاشیه های قهوه ای بر روی میوه.

بیماری آنتراکنوز انگور به تمام قسمت های سبز درخت انگور مانند برگ ها، شاخه ها، ساقه ها و پیچک ها حمله می کند. با این وجود، بافت های جوانی که به سرعت در حال رشد هستند بیشتر تحت تأثیر این قارچ قرار می گیرند. روی برگ ها، نقاط کوچک قهوه ای در سطح فوقانی ایجاد می شود. لکه ها با بزرگ شدن، نامنظم شده و مرکز آنها به تدریج خاکستری و قهوه ای می شود. در نهایت، بافت لکه ها مرده و می ریزد و باعث ایجاد حالت غربالی می شود. همچنین لکه های مشابه نیز بر روی ساقه ها و شاخساره ها ظاهر شده و می تواند آنها را احاطه کند و منجر به تشکیل شانکر و از بین رفتن آنها شود. علاوه بر این لکه های کوچک، گرد و بنفش رنگ روی میوه ها نیز ظاهر می شود. لکه ها به تدریج گسترش می یابند و تبدیل به لکه هایی فرورفته به رنگ خاکستری روشن با حاشیه های قهوه ای می شوند. هنگامی که آنها سطح حبه های انگور را می پوشانند، حبه های انگور پژمرده شده و ممکن است ریخته یا روی خوشه مومیایی ایجاد شود. لکه های متمایز با مراکز خاکستری روشن نشان دهنده بیماری با نام رایج پوسیدگی چشم پرنده می باشد.

عامل بیماری آنتراکنوز انگور، قارچ Elsinoe ampelina می باشد. عامل بیماریزا زمستان را در ساختارهای قارچی روی شاخه ها و پوست درخت انگور آلوده می گذراند. در طول بهار، تولید اسپورها شروع شده که با بارش باران آزاد و منتقل می شوند. باد و باران اسپورها را به برگ ها یا شاخه های جوان در حال رشد و توسعه منتقل می کند. ماندن طولانی مدت رطوبت بر روی بافت های گیاه (12 ساعت یا بیشتر) و دمای 2 تا 32 درجه سانتیگراد شرایط مناسبی را جهت تولید و جوانه زنی اسپورها فراهم می کند. هرچه دما و رطوبت بیشتر باشد، آلودگی به بیماری سریعتر اتفاق خواهد افتاد و علائم بیماری زودتر ظاهر می شوند. هوای خنک رشد قارچ را کند می کند. ریزش برگ ها و خسارت مستقیم به میوه تأثیر جدی بر عملکرد و کیفیت میوه انگور دارد.

کاربرد قارچکش های مسی مانند بردوفیکس به میزان 5 در هزار در زمان های قبل از تورم جوانه ها، هنگامی که طول ساقه های جوان به حدود ٢۰ سانتیمتر رسید و پس از برداشت محصول برای جلوگیری از بروز شدید بیماری آنتراکنوز انگور توصیه می شود.

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک (در صورت وجود) را همیشه در نظر داشته باشید. در صورت انجام اقدامات زراعی مناسب به همراه استفاده به موقع از قارچ کش های حفاظتی، می توان آنتراکنوز را کنترل نمود. سمپاشی در دو نوبت یکی در زمستان قبل از باز شدن جوانه ها با محلول سولفات مس پنج درصد و در بهار پس از آنکه ساقه های جوان طولشان به 20 تا 25 سانتیمتر رسید با محلول سولفات مس پنج درصد و یا قارچکش کاپتان 50% به میزان 2 در هزار می توان بیماری را کنترل کرد.