نام بیماری: انبونک آلو

• تشکیل گال های دراز و اسفنجی بر روی میوه ها.

• توده سفید رنگ قارچی روی گال ها را می پوشانند.

• میوه ها چروکیده شده و می ریزند.

• میوه های به جا مانده روی درخت مومیایی می شوند.

• ساقه های آسیب دیده ممکن است ضخیم تر و برگ ها کوچکتر شوند.

علائم بیماری انبونک آلو (خیارک آلو) به صورت تشکیل تاول بر روی میوه های رسیده بوده که این میوه ها به حالت دراز و کشیده، صاف، توخالی و اسفنجی و در کل به شکل زبان دیده شوند. میوه های بدشکل به رنگ های متنوع از سبز روشن تا خاکستری و نارنجی روشن دیده می شوند. سطح تاول ها چروک دار شده و با توده ای از اسپورهای سفید قارچی پوشیده می شوند. میوه ها غیرقابل خوردن شده و در اغلب موارد قبل از رسیدن می ریزند. آن دسته از میوه هایی که هنوز روی شاخه ها آویزان هستند، کم آب شده (مومیایی شده) و می توانند در طول زمستان روی درخت بمانند. شاخه های دارای میوه های آلوده ممکن است ضخیم تر شده و از حالت طبیعی خارج شود. برگها ممکن است کوچکتر و نواری شکل شوند و سرشاخه ها نیز ممکن است متورم شده و رنگ زرد کمرنگ به خود بگیرند و حاوی لکه های قرمز باشند.

عامل بیماری انبونک یا خیارک آلو، قارچ Taphrina pruni می باشد. اسپورهایی که بر روی سطح تاول ها تولید شده اند، بعد از مدتی رها شده و توسط باد انتقال می یابند. آنها بر روی فلس های جوانه ها یا شکاف های روی پوست درخت می نشینند و در آنجا بدون تولید علائم، جوانه زنی و رشد می کنند. در بهار که شرایط محیطی برای رشد این بیماری مساعد است، قارچ ها به رشد خود ادامه می دهند و تولید اسپورهای نخی شکل میکروسکوپی می کنند که این اسپورها با حمله به گیاه باعث ایجاد تورم و دفرمه شدن شاخساره می شوند. قارچ بصورت پنهان در سرشاخه ها و جوانه ها باقی می ماند و در سال جاری به گل ها و میوه های در حال توسعه حمله می کند. در شرایط آب و هوای سرد و مرطوب خطر این بیماری افزایش می یابد، در حالی که شرایط گرم و خشک، شدت بیماری را کاهش می دهد.

استفاده از قارچکش های آلی مسی می تواند یک روش ارگانیک در کنترل بیماری محسوب شود.

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک (در صورت وجود) را همیشه در نظر داشته باشید. برای کنترل بیماری انبونک یا خیارک آلو قارچکش های کاپتان 50% پودر وتابل، تركيب بردو (بردوميكسچر)، کوپراویت (اکسی کلرورمس 35% پودری)، نوردوکس (اکسید مس 75% گرانول)، بلیس (بوسکالید + پیراکلوستروبین 38% گرانول)، کولیس (بوسکالید + کرزوکسیم متیل 30% سوسپانسیون)، بردو سمیران (بردو 20% سوسپانسیون)، بردوفیکس 18% سوسپانسیون)، بردوسیف (بردو 18% سوسپانسیون) و بردوتکس (بردو 20% سوسپانسیون) موثر می باشند. زمان سمپاشی ها می تواند در پاييز پس از ريزش برگ ها و اوايل بهار قبل از تورم جوانه ها صورت گیرد.