بادام زمینی
بادام زمینی
بادام زمینی
بادام زمینی
نام بیماری: لکه برگی دیرهنگام و زودهنگام
نام انگلیسی: Early and Late Leaf Spot
نام علمی: Mycosphaerella
قارچ
به طور خلاصه
لکه‌های قهوه‌ای روشن با هاله زرد (لکه برگی زودهنگام).
لکه‌های تیره (لکه برگی دیرهنگام).
بزرگ شدن و تیره شدن لکه‌ها.
رشد اندام‌های قارچی مو مانند نقره‌ای در سطح برگها.
ریزش برگها و ضعیف شدن ساقه‌ها و دمگل.
علائم
علائم اولیه بیماری های لکه برگی دیرهنگام و زودهنگام بادام زمینی شامل ظهور لکه‌های کروی در دو طرف سطح برگها می‌باشد. لکه برگی زودهنگام با بروز لکه‌های قهوه‌ای روشن که توسط هاله روشن احاطه شده‌اند مشخص می‌شود. لکه برگی دیرهنگام با ایجاد لکه‌های زبر و تیره شروع شده و در اطراف لکه‌ها هاله روشن قابل مشاهده نمی‌باشد. با توسعه بیماری، لکه‌ها تیره تر و بزرگتر شده (بزرگتر از 10 میلیمتر) و در ابتدا در سطح برگها، ساقه‌ها و دمگل ها قابل مشاهده می‌باشند. در لکه برگی‌های زودهنگام، اندام‌های قارچی مو مانند و نقره ای در سطح برگها قابل مشاهده می‌باشند. در صورت مساعد بودن شرایط محیطی برای بیماری، برگها ریخته و ساقه‌ها و دمگل ها ضعیف می‌شوند. ریزش برگها سبب ضعیف شدن گیاه و کاهش محصول می گردد. ضعیف شدن دمگل ها به دلیل آلودگی به بیماری لکه برگی، سبب شکسته شدن دمگل در هنگام کشیدن غلاف ها از خاک شده و در نتیجه باعث افت عملکرد می شود.
میزبان ها
علت ها
لکه برگی زودهنگام و دیرهنگام بادام زمینی دو بیماری متفات با علائم مشابه می‌باشند که در مراحل مختلف رشد گیاه ایجاد می شوند. عامل بیماری لکه برگی زودهنگام قارچ Mycosphaerella arachidis و عامل لکه برگی دیرهنگام قارچ Mycosphaerella berkeleyi می‌باشد. تنها میزبان شناخته شده آن‌ها بادام زمینی می‌باشد. منبع اصلی حضور بیمارگر در مزرعه، بقایای گیاهی فصل قبل می‌باشند. رطوبت بالا و شبنم، بارندگی‌های شدید و دمای هوای بالا (بیش از 20 درجه سانتیگراد) در مدت زمان طولانی سبب توسعه و گسترش بیماری می گردد. این دو بیماری از شایع ترین بیماری‌های بادام زمینی در سراسر دنیا بوده که سبب کاهش شدید محصول می‌شوند.
کنترل ارگانیک
استفاده از باکتری‌های ضدقارچ نظیر Bacillus circulans و Serratia marcescens بر روی برگها سبب کاهش بیماری لکه برگی دیرهنگام و زودهنگام در گیاه بادام زمینی می‌شوند.
کنترل شیمیایی
کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک (در صورت وجود) را همیشه در نظر داشته باشید. در سازمان حفظ نباتات تاکنون هیچ سمی برای این بیماری ثبت نشده است. بنابراین برای مدیریت این بیماری روش های پیشگیری توصیه می شود.
اقدامات پیشگیرانه
کشت ارقام مقاوم در صورت دسترسی در منطقه.
جمع آوری و انهدام بقایای بوته های آلوده بادام زمینی از مزرعه مهمترین روش کنترل بیماری می باشد.
برقراری تناوب زراعی با محصولاتی از قبیل کدو، برنج و ذرت برای مدت دو تا سه سال می تواند به میزان قابل توجهی میزان بیماری را کاهش دهد.
گیاه بادام زمینی قابلیت تثبیت نیتروژن را دارد، بنابراین با توجه به اینکه مصرف کودهای ازته باعث کاهش مقاومت گیاه در برابر عوامل بیمارگر می شود، نیازی به استفاده از کودهای ازته در مزارع بادام زمینی نیست.
کاربرد مکمل های گوگرد به میزان 120 کیلوگرم در هکتار می تواند علاوه بر افزایش عملکرد محصول، باعث مقاومت گیاه در برابر عوامل بیمارگر شود.
رعایت فاصله کاشت و کاهش تراکم کاشت بوته بادام زمینی در واحد سطح، می تواند نقش به سزایی در مدیریت بیماری داشته باشد.
با ثبت دیدگاه قوانین و مقررات آریس را می پذیرم.
