 آبیاری |  برداشت |  نور خورشید |  درجه حرارت |
| کم | 90 تا 240 روز | کامل | ℃15 تا ℃30 |
 کشت |  انجام کار |  مقدار pH |  کودهی |
| بذر | کم | 5 تا 9 | متوسط |
معرفی
عدس یکی از مهمترین بقولات غذایی در سیستم های زراعی دیم در زمانهای قدیم بوده است. دانه عدس پروتئین زیادی دارد. همچنین کاه عدس برای تغذیه احشام به ویژه در سالهای خشک به صورت مخلوط با کاه غلات مصرف می شود. عدس مانند سایر بقولات با باکتری تثبیت کننده به نام رایزوبیوم رابطه همزیستی دارد و باعث تثبیت نیتروژن هوا می شود.
مراقبت
عوامل مختلفی مانند رعايت اصول عمليات آماده سازی بستر بذر در شرايط ديم، كاربرد ميزان بذر مناسب توسط كشاورزان، رعايت زمان كاشت مناسب، استفاده از رقم متحمل به خشكی و گرمای آخر فصل، كنترل به موقع آفات و علف های هرز و استفاده از ارقام مقاوم به بيماری برق زدگی، پژمردگی فوزاريومی و ويروسی در بهبود عملكرد گياه عدس در ايران مؤثرند.
خاک
گیاه عدس سازگاری زیادی به انواع خاکها نشان می دهد و می توان در خاکهای رسی سنگین تا شن لومی آن را کاشت. عدس در خاکهای با حاصلخیزی متوسط تا کم نیز واکنش خوبی نشان می دهد. عدس را در خاکهای با PH حدود 5/5 تا 9 می توان کاشت. البته بسیاری از ژنوتیپ های عدس به شوری خاک حساس هستند.
اقلیم
دمای مناسب جهت رشد عدس 25-15 درجه سانتیگراد میباشد، ولی دماهای بالا تا 30 درجه سانتیگراد جهت توسعه کانوپی این گیاه الزامی است. هر چند این گیاه مقاوم به سرما است، ولی دمای زیر 10 درجه سانتیگراد جوانه زنی را به تأخیر انداخته و رشد رویشی را کم می کند. عدس به دو صورت پاییزه و بهاره کشت می شود.
با ثبت دیدگاه قوانین و مقررات آریس را می پذیرم.
