آبیاری | برداشت | نور خورشید | درجه حرارت |
زیاد | 80 تا 120 روز | کامل | ℃20 تا ℃40 |
کشت | انجام کار | مقدار pH | کودهی |
بذر - نشاء | زیاد | 5.8 تا 7 | زیاد |
معرفی
خربزه يکی از اعضای مهم خانواده کدوئيان است. خربزه یک محصول فصل گرم است که بیشتر در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری کشت می شود. این میوه یکی از محصولات مهم جالیزی و سرشار از ویتامین های A-B-C و عناصر کلسیم، فسفر و پتاسیم است. بذر آن به عنوان آجیل و پوست میوه و ساقه و برگ مورد تغذیه دام قرار می گیرد.
مراقبت
چون خربزه طی فصل های بهار و تابستان رشد می کند، آبیاری مداوم دارای اهمیت است و باید رطوبت کافی و مناسب در زمان سبز شدن حفظ شود. استفاده از مالچ پلاستیکی یکی از روش های مؤثر در افزایش کارآیی مصرف آب بوده که در کنترل علف های هرز هم مفید است. در خربزه پس از سبز شدن بوته ها در مرحلۀ 3 برگی بایستی آن ها را تنک کرد. گل گیری و هرس در خربزه، پس از گلدهی بوته، به ازای هر ساقه نسبت به قدرت آن 2 تا 4 میوه نگه داشته، بقیه حذف می شود.
خاک
به طور کلی زمین هایی که دارای مواد آلی و هوموس باشند برای خربزه مناسب است. خاک شنی لومی با زهکش مناسب که غنی از مواد آلی باشد، برای کشت خربزه مناسب است. خاک کمی اسیدی برای این گیاه مناسب است. مناسب ترین pH برای کشت خربزه بین 6 تا 7 می باشد.
اقلیم
خربزه به دما و شدت نور و طول روز بسیار حساس است. معمولاً یک دوره آب و هوای گرم و ترجیحاً خشک با نور فراوان مورد نیاز است. هوای ابري و بارانی در موقع رسیدن میوه باعث می شود که خربزه، طعم مطلوب و کیفیت لازم را پیدا نکند. گیاه به یخبندان بسیار حساس است. آب و هوای گرم با دمای کمی بالا (35 تا 40 درجۀ سانتیگراد) طی برای رشد میوه مناسب می باشد. شب های خنک و روزهای گرم برای تجمع قند در میوه، مطلوب است. مناسب ترین دما برای رشد و نمو آن 25 تا 35 درجه سانتیگراد است.
با ثبت دیدگاه قوانین و مقررات آریس را می پذیرم.